Tête-à-tête

Αθλητικογράφος, από τη νέα φουρνιά αθλητικογράφων για την ακρίβεια. Gazzeta.gr και bnsports.gr όπου για όσους δε γνωρίζουν μιλάμε για δύο εκ των κορυφαίων αθλητικών ιστοσελίδων στην Ελλάδα. Παράλληλα, διατηρεί το πρώτο αθλητικό μουσείο εντός Αττικής με υπογεγραμμένες φανέλες, συλλεκτικά εισιτήρια και άλλα αντικείμενα και όλα αυτά στον Πειραιά.

Απόφοιτος της δεκαετίας του ’70, με ειδίκευση στο στρατιωτικό ρεπορτάζ για περισσότερα από 35 χρόνια. Όπως αντιλαμβάνεστε, αυτό το διάστημα είναι περιζήτητος ένεκα της έντασης μεταξύ Ελλάδας – Τουρκίας. Όταν του ζητήθηκε να παραχωρήσει συνέντευξη, απάντησε με την αγαπημένη του φράση προς επίρρωση της επαγγελματικής του ιδιότητας. «Μολών λαβέ. Να τα πούμε στο Σύλλογό μας όπου και μένω πολύ κοντά, αντί του τηλεφώνου;».

Τρόπος ζωής η μουσική για εκείνη όπως και το κάθε τι που διαλέγει ο κάθε άνθρωπος να κάνει για να συντροφεύει τη ζωή του. Αλλιώς, η μουσική είναι ένας όμορφος και εκφραστικός τρόπος για να αντιμετωπίζεις τη ζωή και τις σχέσεις.

“Η μουσική για μένα είναι η όμορφη οργάνωση του χάους”.

«Θρυλικός» απόφοιτος (ένας ακόμη), τότε που το μπάσκετ ήταν πολύ διαφορετικό, πόσο μάλλον προ ’87. Αποτέλεσε έναν από τους πιο αναγνωρίσιμους εκπροσώπους της πιο «αθλητικής αυλής του Πειραιά» όπως αποκαλούσε την αυλή του Σχολείου. Παρ’ ότι στον Πειραιά ήρθε 8 χρονών, αισθάνεται «πιο Πειραιώτης και από τους Πειραιώτες»

Ηθοποιός, από τους πιο αναγνωρίσιμους της γενιάς του, ξεκινώντας κάπου στα μέσα της δεκαετίας του ’90. Ως δρών, λάτρης της σκηνής, της οθόνης αλλά και της μεγάλης οθόνης.

Από τον Πειραιά και τον Κορυδαλλό στις κορυφαίες επιδείξεις μόδας ανά την υφήλιο. Ραφαέλα Καρά, Αρμάνι, Βερσάτσε, Τρουσάρντι μερικές από τις συναναστροφές του. Και μετά, ξανά Ελλάδα για να γράψει τη δική του ιστορία στο χώρο της μόδας. Σ’ ένα “βιβλίο” που δεν έχει κλείσει και άλλα κεφάλαια έπονται.

Από την “αφρόκρεμα” της ελληνικής διαιτησίας στην ελίτ της ευρωπαϊκής διαιτησίας. Με ένα δρομολόγιο που μόνον εύκολο δεν ήταν καθώς πέρασε “δια πυρός και σιδήρου” απ’ όλα τα επίπεδα των μικρών ηλικιών και τοπικών κατηγοριών προκειμένου να φτάσει σε αυτό το επίπεδο.

Από τη Νίκαια και τα τσιμέντα του Πλάτωνα μέχρι τα παρκέ του ΝΒΑ. Μια καριέρα κάθε άλλο παρά ευθύγραμμη και μέσα στα ρίσκα τα οποία όμως τον οδήγησαν μέχρι και τον πάγκο της Εθνικής Ελλάδας. Σήμερα, εξακολουθεί να βρίσκεται στο κορυφαίο επίπεδο όντας προπονητής σε μια από τις πιο ανταγωνιστικές ομάδες του ισπανικού πρωταθλήματος.

Αποτελεί τον ορισμό της φράσης “άνθρωπος του εμπορίου” καθώς έχει διατελέσει πρόεδρος του Εμπορικού Συλλόγου Πειραιά και της Εθνική Συνομοσπονδία Ελληνικού Εμπορίου. Γέννημα-θρέμμα Πειραιώτης και Ολυμπιακός και γιατί να το κρύψει άλλωστε. Αυτήν την περίοδο με όλες τις προεκτάσεις που έχει φέρει η πανδημία είναι και πάλι στο προσκήνιο. πασχίζοντας από το δικό του μετερίζι να κρατήσει όρθιες εμπορικές και βιομηχανικές επιχειρήσεις του Πειραιά.